პასქას ტრადიციულად უწოდებენ სახლში დამზადებულ სააღდგომო პურს, რომელიც დიდი მარხვის დასრულებისას ცხვება.
პროფესიონალების განმარტებით, პასქა ხაჭოსგან დამზადებული დესერტის სახელწოდებაა, გამომცხვარ ვერსიას კი კულიჩი ან პანეტონე ეწოდება. თანამედროვე სახით პასქა მე-19 საუკუნიდან არსებობს. თუმცა, მას შემდეგ პასქის მომზადების წესმა და ვიზუალურმა მხარემ მნიშვნელოვანი ტრანსფორმაცია განიცადა.
აღდგომამდე რამდენიმე კვირით ადრე სავაჭრო დახლები სხვადასხვა სახეობის, ფორმისა და ზომის პასქებით ივსება. ტრადიციული, ქიშმიშითა თუ ცუკატით გაფორმებული პასქების გვერდით, კაკლის მურაბით, შოკოლადით, ნუშით, ფსტითა თუ სხვა ნუგბარით მორთულ სადღესასწაულო ვერსიებსაც ხშირად შეხვდებით. ერთმანეთისგან მკვეთრად განსხვავდება ფასიც.
მაკა ჯიბუტი პასქას წლების განმავლობაში ბარბარე ჯორჯაძის რეცეპტით ამზადებს.
„შემოვიტანეთ თუშური ერბო და დავიწყეთ სატესტოდ ერთი, მეორე, მესამე მცდელობა.. მე თვითონაც დიდ სიამოვნებას ვიღებდი ამ პროცესით. აი, დღეს რომ გამოვაცხობ, სიტყვაზე, ახალ ცხობას, ჯერ არ არის ისეთი, როგორიც უნდა იყოს. უნდა დააცადო ერთი დღე, არც უნდა გაჭრა და მერე მეორე, მესამე დღეს ისეთ გემრიელია და ისეთ თვისებებს იძენს, რომ გემოვნურ თვისებებს უნახავს, არ უკარგავს”, – ამბობს მაკა ჯიბუტი რესტორან „ბარბარესთან“ დამფუძნებელი და დირექტორი.
მწერალი და საზოგადო მოღვაწე ბარბარე ჯორჯაძე 1833 წელს დაიბადა. ლიტერატურული და პუბლიცისტური საქმიანობის პარალელურად ის პირველი ქართული კულინარიული წიგნის „სრული სამზარეულოს“ ავტორიცაა.
„საოცარი ქალი იყო კნეინა ბარბარე. გაფრთხილებს, რომ აი „ფეჩი“ ასე გაახურე, ფრთხილად გაიარე, წინასწარ მოემზადე. ხასიათითა და დამოკიდებულებით ეს იყო მისთვის ძალიან ძვირფასი. ბარბარეს აქვს სინთეზი ევროპული გამოცდილებისა ქართულ კულინარიასთან. ჩვენც შემოვიტანეთ ახლა, ისიც ბარბარეს რეცეპტიდან ინგლისური კრემით პასქა და დღეს სიახლეს ვთავაზობთ უკვე ჩვენს სტუმრებს. სიახლეებიც კარგია, უბრალოდ ეს ყველაფერი რაღაც სტანდარტსა და ზომაში უნდა იყოს, თან ჩვენთვის მისაღები და არ უნდა იყოს საერთო კონცეფციიდან ამოვარდნილი”, – ამბობს მაკა ჯიბუტი.
