„აი, თებერვლის მერე ვფიქრობ, რამე მაინც რომ გაკეთებულიყო, უკვე დღეს აპრილია და ერთადერთი რაც ხდება, ისაა, რომ ონკოპაციენტები იღუპებიან“, – ამბობს ეთერ ქურასბედიანი.
ეთერ ქურასბედიანი ონკოპაციენტია. 3 წლის წინ, როცა დიაგნოზი დაუსვეს, საქართველოში დაიწყო მკურნალობა, თუმცა წელიწადნახევრის შემდეგ დაავადება დაბრუნდა. მან მკურნალობა გერმანიაში განაგრძო.
წელიწადნახევრის შემდეგ იქ უთხრეს, რომ უკვე საქართველოშიც იყო ხელმისაწვდომი ონკოლოგიური დაავადებების მკურნალობა, თუმცა ქვეყანაში სხვა ვითარება დახვდა.
“არის წლიური 25 000-ლარიანი ლიმიტი გათვალისწინებული ონკოლოგიურ პაციენტზე, რომელიც სრულიად წამოუდგენელია, რომ ყველას ერთნაირად ერგებოდეს, აქ უამრავი კიბოს ტიპი არსებობს, უამრავი სიმძიმის ფორმაა და შეუძლებელია ადამიანმა იმყოფინოს ეს ლიმიტი, რაც სიცოცხლისთვის აუცილებელია და ძალიან ბევრი პაციენტი იძულებულია, რომ სანამ ლიმიტს ამოწურავს საქართველოში, მერე შეწყვიტოს მკურნალობა, იმიტომ, რომ ფიზიკურად ამის სახსრებს ვერ შოულობენ. ჩემს შემთხვევაშიც იგივე მდგომარეობაა, მე ახლა ჩამოვედი, არ ვიცი, რა დამიფინანსდება და რამდენი დამიფინანსდება, ამის მერე მე უნდა მოვიძიო და ჩემი მდგომარეობა არ მაძლევს იმის ფუფუნებას, რომ მე მთელი წელი უწყვეტად ვიმკურნალო იმ შესაბამისი მედიკამენტებით, რომლებიც ჩემი სიცოცხლისთვის მნიშვნელოვანია, რომ მე რაც შეიძლება გავიხანგრძლივო სიცოცხლე“, – ამბობს ეთერ ქურასბედიანი.
ახლა ეთერ ქურასბედიანი სხვა ონკოპაციენტებთან ერთად გეგმავს შეუერთდეს 24-საათიან უწყვეტ აქციებს, რომლებიც მთავრობის ადმინისტრაციასთან 8 აპრილიდან დაიწყება.
დაგეგმილ აქციებს ონკოპაციენტი მაკა ბასანიძეც უერთდება.
„2023 წლის ივნისში დამისვეს დიაგნოზი. დღემდე ჯანდაცვის სამინისტროდან დაფინანსება კვლევებზე არ მქონია და ჩემი პრობლემა ის არის, რომ რამდენიმე ათასებზეა საუბარი, აქ არ არის ას და ორას ლარზე საუბარი. ადამიანს სჭირდება კვლევები და ექიმებთან ვიზიტი გრძელდება თითქმის კვირაში სამი დღე, იმიტომ, რომ ონკოპაციენტებს აქვთ ჯანმრთელობის უამრავი პრობლემა, რაც არის ამ დაავადებიდან გამოწვეული და გიწევს ამ დაავადებასთან ერთად ამ ყველაფრის მკურნალობა, ამის გადადება შეუძლებელია, რაც ძალიან დიდ თანხებთან არის დაკავშირებული“, – ამბობს მაკა ბასანიძე.
ონკოპაციენტების პროტესტი უკვე ორი თვეა, რაც გრძელდება. ორგანიზაციაში “კავშირი სიცოცხლისთვის” ამბობენ, რომ ამ დროის განმავლობაში შესაძლებელი იყო პრობლემის მოგვარება. იყო შეხვედრები ჯანდაცვის სამინისტროშიც, თუმცა ჯერჯერობით უშედეგო.
„25 000-ლარიანი ლიმიტი არ არის საკმარისი, რადგან არსებობს ისეთი ძვირადღირებული მედიკამენტები, რომლებიც მხოლოდ ერთი ამპულა შეიძლება ღირდეს 10 000 ან 7500 ლარი. ფიზიკურად პაციენტი ვერ იმკურნალებს მთელი წელი და მკურნალობის შეწყვეტა 3 დღე შეიძლება, მხოლოდ შემდეგ პაციენტმა თავისი ჯიბიდან უნდა გადაიხადოს ამხელა თანხები და დღეს არცერთ ონკოპაციენტს არ აქვს იმხელა შემოსავალი, რომ მხოლოდ წამალში მისცეს ამხელა თანხა. სწორედ ამიტომ ვითხოვთ ლიმიტის გაუქმებას, ვითხოვთ ყველა ადამიანის საჭიროებების ინდივიდუალურ დაკმაყოფილებას, რაშიც შევა დიაგნოსტირება და გეგმიური კვლევები და ყველა სასიცოცხლოდ საჭირო, სასიცოცხლოდ აუცილებელი მედიკამენტის ხელმისაწვდომობა ქვეყანაში. ჩვენმა ორგანიზაციამ რაც გაიგო, 3 ადამიანი დაგვეღუპა უწამლობის გამო და სწორედ ამან გადაგვაწყვეტინა ის, რომ 8 აპრილიდან 24-საათიანი პროტესტის რეჟიმში გადავიდეთ, რადგან წამლების დეფიციტი დღემდეა. 12 მარტს ჩვენ თამარ გაბუნიამ გვითხრა, რომ წამლების დეფიციტი მოხსნილია და მოიხნებოდა უახლოეს მომავალში, მაგრამ ეს პრობლემა დღემდეა და პაციენტები თავს გრძნობენ მოტყუებულად და მიტოვებულად“, – ამბობს გვანცა აფხაიძე, „კავშირი სიცოცხლისთვის“ დამფუძნებელი.
